ავტომობილები თბილისში

ამბობენ, საქართველო მატერალურად ღარიბი ქვეყანაა, ხალხს უჭირსო, მაგრამ ყოველ დილით, როცა სახლიდან გამოვდივარ, ამ მოსაზრებაში ეჭვი მეპარება. აქეთ უცებ CLS ჩამიქროლებს,  მოსახვევიდან თავმომწონედ BMW X5 მოფრინავს, რომელსაც უკან X6 მიჰყვება..მათ შორის არის ბევრი ტაქსი და „მარშუტკებით“ გადაყვითლებული ქუჩები. მილიონი ავტომობილის გამონაბოლქვში გახვეული პატარა თბილისი. საქართველო ხომ ყველაზე გამორჩეული ქვეყანაა, ჰოდა შესაბამისად, საგზაო მოძრაობებიც გამორჩეულია.

თქვენი აზრით რისი ვალი აქვს ნახევარ თბილისს ბანკებში?

„ოთარაანთ ქვრივის“ ცნობილი ხუთი ქისა, დღესდღეობით ბანკებმა შეცვალეს და ადამიანები თვეში ერთხელ, სახელოვანი მანქანის შესყიდვისთვის, ჯიბიდან უკანასკნელ ხურდებს ამოიჩხრიალებენ და ბანკის „ქისაში“ ჩააჩხრიალებენ ხოლმე. ასე და ამგვარად, თბილისში უამრავი მანქანა იყრის თავს და ამასთან ერთად უამრავი საგზაო დარღვევაც იკვეთება. ამას თან ერთვის მართვის მოწმობის გამოცდის გაიოლებული ფორმით ჩაბარება, (ვგულისხმობ ავტომატიკაზე ჩაბარებას) რაც ქუჩაში მოძრაობას უფრო გაართულებს, უფრო მეტად გავიგებთ ხანგრძლივი დროით დასიგნალებებსა და მძღოლებს შორის ხანგრძლივ „მოკითხვებს.“  

მგონია, რომ საქართველო ერთადერთი ქვეყანაა, სადაც ტერმინი „პიკის საათი“ აღარ უნდა გამოიყენონ, რადგან „პიკის საათი“ აქ მთელი დღის განმავლობაშია. 6-დან 8 საათამდე კი პიკის „პიკის საათია.“ ქართული ქუჩების მდგომარეობა უცხოურისგან ნათლად განსხვავდება.

და რა უნდა ვქნათ მაშინ, როდესაც ბენზინი ძვირდება და  გვყავს ძირადღირებული მანქანა, რომელიც ბლომად საწვავს  მოითხოვს..გამოსავალი მარტივია - მანქანები გაზზე გადაგვყავს. მხოლოდ საქართველოში ნახავთ მაგალითად, გაზზე მოსიარულე  „PRADO-ს“ ჯიპს ან სხვა რომელიმე მაგარ ავტომობილს.

ასე რომ, ვეცადოთ ჩვენს მანქანებს ჰქონდეთ გადაადგილების დანიშნულება და უარი ვუთხრათ „მარიაჟობას..“

„მოყვარეს პირში უძრახე, მტერს პირს უკანაო.“  მე მხოლოდ საქართველოს მოყვარე ვარ..